Mislio sad da će moja reportaža od 5. jula biti poslednja za ovu sezonu u Beogradu. Ali zbog pomjeranja ispita, neplanirano ostadoh još nekoliko dana u Beogradu. Tokom tih nekoliko dana jedino što me spasavalo je klima uređaj.
Nakon nekoliko vrelih i sparnih dana sa Tmax do 37.8°C, došao je najnepodnošljiviji u nizu, 11. jul. Uz Tmax od 37.1°C, imali smo visoku relativnu vlažnost vazduha, pa je sparina bila nepodnošljiva.
Još u ranim popodnevnim satima, vidjelo se da vlažnost nije veća samo u nižim, već i u višim slojevima atmosfere. Što je uticalo na razvoj cumulusa i slabijih Cb-ova južnije od grada:
Tokom dana nije bilo više ničega naročito zanimljivog na nebu, osim udaljenih Cb-ova na granici sa Rumunijom u ranim večernjim satima:
Onda je oko 21h počela da se primiče višećelijska oblačnost sa zapada. Oko 22h već dosta blizu Beograda:
Oko 22.30h već dovoljno blizu da se vide prve munje:
Prve munje već proviruju iza zgrade:
Povremeno obasjavaju zanimljive formacije oblaka:
Ova, kao da je neko prekinuo na pola.
Smajli.
Samo fale oči i nos:
Kreću sve bliže:
Jedna od ljepših koje sam do sada uslikao, i moj sinoćni favorit:
Da ne bude da su sve bile tako blizu, evo i jednog zanimljivog duplikata, u daljini:
Ove slike do sada su uglavnom bile u pravcu SW-S, a zatim je više počelo da sijeva prema S-SE:
Moj drugi favorit:
Počinjala je kiša, ali pogledi na radarski snimak su ipak govorili da neće pasti puno, i da će jači dio oblaka proći južnije od grada.
Munje su povremeno osvjetljavale zanimljive formacije ka jugu:
Naročito ova:
Ubrzo munje postaju sve rjeđe i udaljenije i nije više imalo šta da se uslika. Kiša je kratko trajala. Kod mene u centru nije bilo mjerljivih padavina. U južnim dijelovima grada je palo do 4mm.
Očekujem da i Pavlović postavi svoje slike u ovoj reportaži zato što ima pogled ka zapadu, dok sam ja slikao uglavnom ka jugu.