Kisele kiše nastaju kada se slobodni nemetalni oksidi sumpora i azota vežu sa vodenom parom u atmosferi i padaju na zemlju.
Kisele kiše predstavljaju jedan od glavnih uzroka odumiranja šuma jer se sumpor dioksid u jedinjenju sa vodom pretvara u sumpornu kiselinu koja ima pogubno delovanje na čitavu floru. Sumporna kiselina ima negativno delovanje naročito na biljke jer remeti proces fotosinteze što ima za posledicu oštećenje lišća i odumiranje šuma. Kiselina otapa hranjive sastojke koji su biljkama potrebni za izgradnju njihovih stanica i dospeva u korenje i lišće oštećujući njihova tkiva.
Osim za biljke kisele kiše ozbiljno zagađuju i vode kojima se drastično smanjuje Ph vrednost. Veliko smanjenje Ph vrednosti dovodi do izumiranja mikroorganizama a javlja se i problem pitke vode.
Upravo zagađenje voda predstavlja najveći problem. Zagađenje iz vazduha kiselim kišama prenosi se do zemlje i sliva se u površinske i podzemne vodene tokove. Kisele kiše su jedan od glavnih razloga smanjenja zaliha pitke vode na svetskom nivou i kao takve predstavljaju ozbiljan problem.
Iako postoji napredak u sprečavanju kiselih kiša (u Americi se koristi metod prečišćavanja ugljena kojim se vade opasna jedinjenja sumpora) opasnost od kiselih kiša još nije prošla. Kisele kiše predstavljaju još uvek veliki problem u nekim Azijskim zemljama, kao na prime u Kini koja zbog ogromne stope industrijalizacije plaća danak u vidu kiselih kiša.
Gledano sa ekološkog aspekta, ugalj je najopasniji zagađivač. Ugalj je, kao i svi fosilni izvori energije, najvećim delom sačinjen od ugljenika i vodonika. Unutar ugljenika zarobljeni su sumpor i kiseonik. Kad ugljenik sagoreva, svi ovi sastojci se otpuštaju u atmosferu. U atmosferi se te čestice spajaju sa parom (na primer u oblacima) i formiraju kapljice koje padaju na zemlju kao slabe sumporne kiseline – kisele kiše.
Kisele kiše štetno utiču na eko sistem, što se ogleda u:
* zakiseljavanju reka jezera i površinskih voda, što uništava vodene biljke i životinje,
* uništavanje šumskih kompleksa i druge vegetacije,
* oštećenje materijala, kako što su građevinske i metalne konstrukcije,
* oštećenje spomenika kulture,
* indirektni uticaj na zdravlje ljudi.
Smanjenje emisije kiselih kiša ostvaruje se:
* kontrolom i smanjenjem emisije oksida sumpora i azota,
* dodavanjem krečnjaka u jezera i površinske akumulacije,
* uklanjanjem sumpora iz goriva prije njegove upotrebe (posebno ugljeva),
* ugradnjom uređaja za smanjenje emisije SO2 NOX postojeća energetska postrojenja.
Pranjem uglja, radi odstranjenja sumpora iz njega, smanjuje se emisija SO2. Postavljanjem skruberskih uređaja za izdvajanje SO2 iz dimnih plinova, može se smanjiti emisija SO2 do 90%.
Ove informacije sam našao na netu, da li neko zna kakvo je stanje kod nas sa kiselim kišama, da li imaju neki značajniji uticaj na biljke, životinje i na kraju ljude?
Tema: Kisele kiše (Pročitano 51300 puta)