Na forumu se često spominje kako se u Srbiji često loše detektuju udari munja. Miloš je okačio karte pre jedno mesec i po dana kako izgleda aktivnost po pitanju munja u Evropi. Analiza je, verovatno, urađena uz pomoć blitzortung podataka.
Kako izgleda raspored detektora u Evropi i kvalitet detektovanja munja:
Dakle, iz priloženog se vidi da se u Srbiji naglo smanjuje verovatnoća da se munje detektuju, pa zbog toga i na sajtu blitzortung bude i znatno manje udara nego što je to u realnosti. Centralna Evropa je, zato, najbolje pokrivena, i tu je najveća verovtnoća da gotovo svaki udar bude detektovan.
Međutim, ako se analiza uradi na osnovu satelitskih merenja, bez premca, težište se premešta na Apeninsko i Balkansko poluostrvo (Severe Weather Europe):
Kao što se vidi najveći broj dana sa pojavom grmljavine imaju sever Italije, centralna Italija, Crna Gora, Hercegovina, Zapad Slovenije, Karpati, planine u Bugarskoj.
To su upravo oni regioni u kojima se tokom leta javlja konvektivna oblačnost potpomognuta orografijom (Karpati, Apenini, Crna Gora, planine u Bugarskoj), ali i konvektivna oblačnost nastala na hladnom frontu (sever Italije, zapad Slovenije, primorje Crne Gore itd...).
Što se Srbije tiče, to su predeli jugozapadne Srbije, područje oko Kopaonika, jedan region oko Fruške Gore.
Zanimljiv je i broj udara munja po kilometru kvadratnom. Pored, standardno, aktivne severne Italije, primorja Crne Gore, ističe se i region oko Tuzle. Godišnje, u proseku, i do 500 udara munja po km2, koji potiču ne samo od jednoćelijskih Cb-a u uslovima bez smicanja, već, većinom i od superćelijskih oluja. Dakle, to je jedna oblast u kojoj oblaci neko vreme stacioniraju tj. evoluiraju u superćelije.
Još jedna karta koja pokazuje verovatnoću da oluje produkuju tornado (Weather Underground):
Naravno, tu je sever Italije, a, takođe, i Srbija, Mađarska, Poljska, Ukrajina. Sever Italije je, inače, aleja tornada u Evropi. Zahvaljujući velikoj gustini naseljenosti, kroz istoriju je dosta njih dokumentovano.
