Prvu sedmicu Decembra 2018. godine, proveo sam u Velikom Trnovu na severu Bugarske i u Bukurestu, rumunkoj pretsonici.
Bilo je bas zanimljivo pa bih voleo da podelim odredjene fotografije ovde na forumu uz kraci opis.
Veliko Trnovo je srednjovekovna bugarska prestonica, zaista mesto prepuno istorije, koja se tice i nas, obzirom da je Rastko Nemanjic, Sveti Sava poslednje godine zivota proveo upravo tu, gde se i upokojio 27.01.1236. godine.
Prvi dana smo putovali preko Nisa, Pirota, Dimitrovgrada, granicnog prelaza Gradina, Sofije, zatim autoputem Hemus prema Varni, koji prelazi Staru Planinu pa zatim severnim obodom Stare Planine sve do Velikog Trnova.
Uslovi za voznju i vreme su bili odlicni, temperature u plusu, sunacno, kristalno jasno nebo, sve do pred Veliko Trmnovo gde je bilo maglovito vece i vise snega nego i na samoj Staroj Planini usput.
30.11. je palo 26 cm, sporo se topilo narednih dana jer je temperatura bila niska, dugotrajne magle, inverzija i zima je u tom kraju potrajala dobrih desetak dana..
Naredni dan je upravo bio takav, skoro ceo dan oblacan, maglovit i tmuran ali se ipak nesto i obislo.
Glavna ulica u gradu:
Glavni trg u gradu, sa spomenikom posvecenom Rusko - Turskom ratu, Balkanskim ratovima i Prvom svetskom ratu:
Ulica Gurko, koja prolazi iznad reke Jantre koja protice kroz grad i meandrira vrlo zanimljivo. Iz ove ulice je lep pogled na stari grad sa kucama na brdu. Pomalo podseca na Ohrid:
Preko Jantre se nalazi spomenik dinastiji Asen (pandan nasim Nemanjicima):
Jedan od ugostiteljskih objekata u ulici Gurko, u tradicionalnom stilu:
Pogled na grad na brdu:
U gradu ima dosta macaka:
Jos jedan pogled na spomenik dinastiji Asen, levo je umetnicka galerija:
Motiv iz starog grada:
Gradska crkva, ppsvecena rodjenju presvete Bogorodice:
Nakratko je sredinom dana provirilo plavo nebo i i ukazala se srednjovekovna tvrdjava Trapezica (jedna od dva srednjovekovna utvrdjenja u Velikom Trnovu), koja je zimi zatvorena za posetioce, a inace se do nje dolazi uspinjacom sa severne strane:
Pruzio se pogled i na drugo utvrdjenje - Carevec, najznacajniju srdnjeveovnu tvrdjavu u Bugarskoj, Carvegrad Tarnov koje je bilo sediste Bugarske dinastije Asen:
Istorijski muzej, posvecen kasnijem periodu, odnosno oslobadjanju od Osmanskog Carstva. U njemu se na spratu moze videti sala u kojoj je konstituisana prva skupstina koja je zasedala nakon oslobodjena Bugarske od Turaka, krajem XIX veka:
Kuce ispred muzeja:
Najznimljivija ulica u gradu je pesacka zona - Samovodska carsija, koja se u ovom periodu renovirala, tako da nazalost ne izgleda reprezentativno. U njoj su smestene radnjice, zanatlije, restorani itd..
Jedan od restorana tu je i Hadzi Nikolina krcma:
I jedna slika iz grada uvece:
Narednog dana osvanulo je hladno ali suncano jutro, sto je znacilo da je vreme da se krene u obilazak vec pomenute tvrdjave Carevec. Pre toga posetili smo spomenik Asenevcima sa druge strane Jantre jer je odatle pogled na stari grad i meandre reke prelep, a vreme za slkanje je bilo idealno:
Drvo kedra u gradskom parku:
Ulaz u tvrdjavu Carevec:
Pogled sa tvrdjave na Asenovu cetvrt, najznacnjiji istorijski deo grada, sa 4 srednjovekovne crkve. U prvom planu je crkva Svetih 40 mucenika u kojoj se upokojio Sveti Sava:
Tu je i najstariji most u gradu - Vladiski most:
Pogled na drugu tvrdjavu - Trapezica:
Plan koji nam docarava kako su te dve tvrdjave izgledla u srednjem veku:
Motivi sa tvrdjave:
Na samom vrhu je Patrijarsijska crva Vaznesenja gospodnjeg, u kojoj su stolovali bugarski patrijarsi. Gradjevina je izuzetno verno rekonstruisana:
Pogled sa tvrdjave na grad:
Reka Jantra u Asenovoj cetvrti, pored Crkve Svetih 40 mucenika:
Crkva spolja, dvoriste:
Crkva iznutra, ikona Svetog Save i grobnica u kojoj je bio dok nije prebacen u manastir Milesevo:
Ispred crkve je sahranjem Car Kalojan, jedan od najznacajnijih vladara Drugog Bugarskog carstva iz dinastije Asen, savremenik naseg Stefana Prvovencanog, kojem je i pruzio utociste nakon rata sa starijim bratom Vukanom, upravo u Trnovu:
Predvece smo posetili Bozicni i Novogodisnji market, mali ali simpatican, u gradskom parku:
Treci dan je opet bila magla, ali je ovaj put i padala kisa na niskim temperaturama u plusu, pa se manje vremena provelo napolju.
Posetili smo etnografsku muzej - Sarafkina kuca:
Sa terase restorana Shtasljiveca pruza se prelep pogled na meandre Jantre i spomenik Asenevcima, sa maglom je to zaista izgledalo zanimljivo:
Cevrti dan smo krenuli put Bukuresta (180 km). Usput smo posetili etno selo Arbanasi, sa manstirom Sveti Nikola, 4 stare crkve pod zastitom UNESCO-a, brojnim restoranim i objektima za smestaj. Selo je na 6 km od Velikog Trnova na brdu i pruza se lep pogled na grad. Dosta je atraktivnije leti nego sada u zimskom periodu.
Taj dan je bas bio Nikoljdan po Gregorijankom kalendaru na koji je Bugarska pravoslavna Crkva presla pre par godina, pa je bila sluzba u manstiru Sv. Nikola, kojoj smo delimicno prisustvovali:
Crkva Rozdestva Hristovog (XV vek), pod zastitom UNESCO zbog izuzetno vrednih fresaka koje je zabranjeno slikati. Ostale 3 crkve su zimi zatvorene:
Detalji iz sela i ugostiteljski objekti:
Na putu za Bukurest smo napravili pauzu u gradu Ruse na Dunavu gde se prelazi preko mosta u Rumuniju.
Poptuno se razvedrilo pa je bilo jako lepo za slikanje. Motivi iz grada Ruse, koji zbog arhitekture nazivaju bugarski Bec:
Nastavice se (Bukurest)....
Tema: Veliko Trnovo, Bukurest, Decembar 2018 (Pročitano 25574 puta)